12, ఏప్రిల్ 2011, మంగళవారం

మనం - మన స్నేహం

మనం కలిసిన క్షణం మధురం,
ఆ జ్ఞాపకాలు మదిలో పదిలం,
కలకాలం నిలిచేటి స్నేహం,
జన్మజన్మల అనుబంధం.

కరుణలేని కాలం చేసిన నేరం,
మరు కలయిక తెలియక వేరౌతున్నాం మనం,
మది మోయలేని భారం,
కాట్టీన్యపు విధి వైపరిత్యం.

విధివంచిత కాదు మన స్నేహం,
కలకాలం నిలిచేటి ఉత్తుంగ తరంగం,
తనువులు వేరైనా మనసులు ఒకటైన నేస్తం,
ఎడబాటును చేయనీయకు మనల్ని దూరం.

మనసులెరిగిన మౌనవేదన,
ఇది దుర్మార్గపు దైవ ఘటన,
మనసైన ఓ స్నేహలలన,
మరువకు నను జన్మజన్మాన.



ఇది నా స్నేహితులకు అంకితం.

కామెంట్‌లు లేవు: