మన్నించుమా నేస్తం,
మరుపురాని స్వప్నం,
కానరాని స్నేహం,
కాదా జీవితానికే శాపం,
మరలి రాదు కాలం,
నీతో గడిపిన సమయం,
చేజేతులా చేజార్చుకున్న వైనం,
జ్ఞప్తికి వచ్చి రోదించే హృదయం,
నా స్మృతిపథంలో గుభాలించే నీ స్నేహ సౌరభం,
నీ స్నేహ సుగంధపరిమళం తప్ప నువులేవన్న నిజం,
నమ్మనంటోంది నీ జ్ఞాపకాలతో వున్న నా హృదయం,
నమ్మక తప్పదంటోంది కాలం,
అందుకే విడుస్తున్నా అశ్రుతర్పణం.
తిరిగి రానని, వెళ్తున్నాని, మరలి రాని లోకానికి పయనమైపోయిన నేస్తానికి అశ్రునయనాలతో నివాళులర్పిస్తూ......
నను విడిచి మరో లోకానికి వెళ్ళిన నేస్తానికి ఇది అంకితం.
